Variety is the spice of life

Een nieuwe omgeving, nieuwe mensen, nieuwe ervaringen, nieuwe herinneringen; een nieuw deeltje leven in mijn leven. Varieteit geeft verrijking!
Wat ga je vinden in deze blog? 2 dagen in een paradijs, mijn Tanzaniaanse verjaardag, de kledingmaker, een bezoek van onze sponsporen en nog meer..

Mnasi bay; vroeger was dit een marinepark, nu is het een leefomgeving en ik vind het een paradijs. Met een groep van 9 mensen hebben we 2 dagen van deze prachtige plek genoten. Na een wederom hobbelige rit reden we het laatste stuk op het strand, het aanzicht van palm- en kokosbomen verveelt nooit. Het resort was klein maar fijn en bij aankomst gaf het direct een relaxt gevoel. De lunch was al klaar: vis, kokosrijst, goed gebakken (yes!) patatten, salade en koude drankjes! Ik heb weer bier gevonden dat ik lekker vind: REDD's, dit heeft een wat zoetere smaak. Ook drink ik Savannah, een soort apple-cider/tonic met alcohol. De eerste middag hebben we gespendeerd in de zee en op het strand om ook even een kleurtje te pakken natuurlijk. Het regenseizoen is nu voorbij en dat betekent dat het weer bijna altijd goed is, heerlijk! 's Avonds hebben we na een prachtige zonsondergang geborreld en alvast mijn (en Alban’s) verjaardag gevierd, beide waren we jarig dat weekend. De nacht hebben we doorgebracht op bedjes op het strand, met een kampvuur in het midden en onder een prachtige, heldere sterrenhemel; hoe idyllisch. De volgende dag hebben we een bootje gehuurd om te vissen. Ik heb het lokaas voorbereid (lees: met een enorm mes vissen in stukken gehakt). Een keer maar nooit weer, gelukkig (of niet) zijn de beelden er nog. We hebben helaas niks gevangen, topteam he (lag niet aan mijn lokaas trouwens). Wel zijn we op een visserseilandje gevaren en hebben daar de omgeving verkend. Het is een hechte gemeenschap die in de eerdergenoemde kleien/rieten huisjes met elkaar samenleven. Ik heb er een van binnen gezien en het was best knus ingericht. Het was rustig, want de meeste mensen waren in de stad om het Suikerfeest te vieren. We hebben vissen en schelpen gekocht; gevangen of gekocht, vis is vis. Er hing een digitale weegschaal om de vissen mee te wegen, best modern, maar dit is natuurlijk ook hen handel. Mijn manager kocht 6 kilo vis voor zijn gezin, dus ze waren blij met onze klandizie denk ik;). Om terug naar de boot te komen, moesten we over land, strand en door een moeras lopen met zee-egels, zeeslangen, zeespinnen en zeekomkommers. Hartstikke super met je Havaianas. Je blijft je verbazen, wat een avontuur altijd. Gelukkig was het wel een prachtige omgeving met mooie natuur en rotsen, dat dan wel weer. In het bootje terug, wederom een lekkere lunch en naar huis! We kwamen op zaterdagavond terug en een van de strandbarren stond VOL met mensen. Omdat iedereen hier zo kleurrijk is gekleed, was het een erg leuk aanzicht om ze het Suikerfeest te zien vieren.

Na de dagen in Mnasi Bay was op zondag mijn verjaardag. En wat doe je dan in Tanzania? Ik heb een lunch georganiseerd! Ik ging 's ochtends boodschappen doen en kreeg bij mijn vaste groente- en fruitboer een appel cadeau. In de supermarkt kreeg ik een flesje wijn en een mok met ''I love you''. Hoe leuk is het dat ze je cadeautjes geven als ze weten dat je jarig bent?! Ik was in ieder geval verrast, ook al is het maar een appel; ''wie het kleine niet eert'' zeggen we dan. Het flesje wijn kreeg nog een leuke wending trouwens. Deze had ik trots op tafel laten staan om te showen. Toen mijn manager binnenkwam en ik vroeg wat hij te drinken wilde, draaide hij de dop al van mijn flesje wijn af en zei ''Deze, heb je een wijnglas?'. Nou, daar ging mijn speciale verjaardagsflesje, zeg dan nog maar eens nee. Soms moet je dingen die je niet wilt dat mensen opdrinken of opeten, wegleggen. Laatst was er ook al een kokosnoot van het aanrecht opgegeten, terwijl de barbecue en al het eten buiten lag. Veel Afrikanen hebben een obsessie voor eten en wat binnen handbereik ligt, eten ze op. Goed, de lunch was er gelukkig niet minder leuk om. Het was heel gezellig en ik heb super leuke cadeaus gekregen: eten, armbandjes, een bon voor een Spa in een hotel (mijn collega's kennen mij al goed), slippers en meer. Na de lunch zijn we nog naar een barretje geweest om voetbal te kijken en uit te gaan! Mijn 27e levensjaar is dus goed begonnen. Wel iets anders dan thuis, maar niet minder leuk!

De studenten hebben momenteel zomervakantie. Dat is ergens wel jammer en maakt het werk wat beperkter, maar biedt wel kansen om wat andere zaken weg te werken. Ook is het gewoon leuk om ze om je heen te hebben. In trainingen zie je wel goed het verschil in motivatie in een groep. Ik denk over het algemeen dat jezelf pro-actief en geinteresseerd opstellen en actief meedoen (nog) niet zo wordt meegegeven in de opvoeding en door leraren, ook omdat dat nooit zo speelde. Dus daar wordt verandering in gebracht, want dat is naast je opleiding misschien wel het belangrijkste in een carriere. Vooral de meiden zijn hier wat verlegener opgesteld; zacht praten, niet in de ogen aankijken en terughoudend, dit zal ook te maken hebben met cultuur. Er zijn wel een aantal uitschieters en dat is goed om te zien, maar je wilt ook juist hen helpen die net dat duwtje in de juiste richting nodig hebben. De uitschieters zijn de meiden van hotel en food production, ze zijn bijna allemaal vrolijk en geinteresseerd, willen met je dansen, foto's maken, vlechten in mijn haar maken en dat ik ze opmaak. Ik vind het allemaal goed en zo krijg ik ze mooi mee haha!
Deze week kwamen onze sponsoren trouwens langs, dus dat was spannend en belangrijk voor het project. Ik ben gevraagd om een van de dagen te leiden en dat was erg leuk. Zulke bezoeken worden door de Tanzaniaanse mensen echt tot in de puntjes voorbereid, erg mooi om te zien. Vanaf 07:30 tot 17:00 is de hele dag uitgestippeld met bij elke gebeurtenis een tijd, een uitleg en de verantwoordelijke persoon. Onze dag begon met een bezoekje aan de directeur, daarna de short course truck driving bekeken, een uitgebreide tour op school met alle workshops, een stop bij mijn kantoor; KaziConnect, een lunch bereid op school en als afsluiter zijn we naar onze klant op de cassaveplantage geweest. Hier werken o.a. 2 Franse jongens die we hebben ontmoet in Tanzania. Bij dit bedrijf werken nu 6 afgestudeerden van ons!! Tijdens zo'n dag merk ik ook de betrokkenheid die ik bij het project heb. Je wilt de sponsoren graag zoveel mogelijk vertellen en laten zien om een goede indruk achter te laten, omdat we hopen dat het project nog een jaar verlengd wordt! De werksituatie is niet altijd ideaal, maar als ik het dan vanuit een afstand vertel, zijn we op de goede weg en is het ook eigenlijk een hartstikke mooi project.

Ik had een beperkte garderobe mee waar ik op een gegeven moment van baalde, maar toen kwam de tailor (kledingmaker) op mijn pad! Het is een van mijn favoriete plekken. Je koopt stoffen op de markt of in een winkeltje, dit zijn stoffen met veel kleuren en mooie patronen. Thuis maak je een design van wat je wilt of je zoekt online iets op. Bij de tailor meten ze je op en overleggen ze hoe het eruit komt te zien. Een paar dagen later kun je het ophalen! Meestal is het niet in een keer goed, maar dan maken ze het alsnog goed op maat. Er werken 2 mannelijke tailors en 3 jonge meiden. Ze hebben nog een ouderwetse naaimachine die je moet bedienen met de voet en een strijkijzer die nog op kolen werkt. Ik heb 2 jurken, een topje, een jasje, een rokje en haarbanden laten maken en heb de smaak dus goed te pakken. Deze kleding heeft namelijk niemand anders en dat maakt het extra leuk. Ik vind het ook wel een leuke business dat kleding maken en denk dat het ook wel zou kunnen werken in Enschede. Een leuk klein, knus winkeltje (of kamer) met allerlei kleurrijke stoffen. Mensen kunnen op afspraak langskomen met hun eigen design en een stof meenemen of kopen. Ik vind kledingmakers bij ons in de buurt namelijk vrij prijzig. Maar als je het als hobby voor erbij doet, kun je de prijzen gewoon laag houden en blijft het leuk voor klanten. Wellicht kan ik er na mijn cursus eens mee aan de gang of huur ik een omaatje in die het leuk vindt om wat bij te hobby'en.

Waar ik nog niet aan kan wennen, zijn de huwelijksaanzoeken. Ik was laatst op de boot aan het wachten en toen kwam er een jongen van bovenaan de berg naar beneden gereden op zijn motor om mij ten huwelijk te vragen. En of ik een foto van hem wilde maken met mijn telefoon. Bijzondere combinatie wel. De foto maakte ik, het huwelijk heb ik vriendelijk voor bedankt. Toch bijzonder, je ziet een onbekend meisje zitten en dan is dat wat er in je opkomt (okee, ik zat dan wel op de grond, idyllisch met de zon reflecterend in het water en een leuke jurk, maargoed). Ook leraren op school en oude fietsenmakers met 2 tanden schuwen niet om met mij in het huwelijksbootje te stappen. Ik lach altijd aardig en zeg “hapana, asante”, nee bedankt. Bij leraren die ik al ken, laat ik mijn 3 gouden ringen zien en zeg ik dat een 4e er nog wel bij kan, maar dan wel een 15-karaats ring. Misschien moet ik het toch maar eens overwegen, een Tanzaniaanse bruiloft lijkt me best een leuke ervaring. Ik houd jullie op de hoogte;).

En dan is het bijna eind juni en heb ik nog een goede maand te gaan. En daar wil ik eigenlijk nog niet aan denken. Ik vind de tijd nu wel vrij vlot gaan en moet ook serieus dingen gaan plannen die ik nog graag wil doen. Soms voel ik de drang om nog maar extra goed te genieten, omdat ik dan alweer terugga naar Nederland. Het weggaan voelt nu ook steeds lastiger. Hoe langer je mensen kent en in een bepaalde omgeving bent, hoe minder leuk het wordt om dat weer te verlaten. Ergens denk ik wel dat ik nog wat langer zou willen blijven, maar aan de andere kant verheug ik me er ook weer op om iedereen te zien en op mijn leventje in Enschede. Wat ik wel weet, is dat ik dit soort dingen vaker wil gaan doen; het zij in de vorm van vrijwilligerswerk, werken in het buitenland of het maken van mooie en lange reizen (sorry Mama, Papa en Loes). Genoeg inspiratie voor de toekomst in ieder geval!
Nu ga ik weer genieten van mijn fresh juice aan het (prive)zwembad en een muziekje, daar zijn zondagen voor! Tot de volgende keer! Liefs van mij en een knuffel