Aftellen; maar dit keer anders. Asante Sana Mtwara

Een geweldige safari, beroemd in de hoofdstad, en bijna op het einde..
Mijn eerste blog ging over het aftellen tot ik naar Tanzania ging vertrekken. En nu zijn we 4 maanden verder en is het aftellen tot ik weer naar huis ga. Een maandje terug was mijn laatste blog, wat is er gebeurd in deze opvolgende maand? VEEL leuke dingen en blijvende herinneringen! En hoe kijk ik terug?! Je gaat het lezen!

Safari trip
Samen met mijn huisgenoot/collega Wilma heb ik 7-daagse safari gedaan, een van mijn mooiste vakanties tot nu toe! De eerste dag was voor reizen en de stad Arusha verkennen. We zijn naar de Maasai-markt geweest (Maasai is een van de stammen). Kleurrijke spullen en niet al te duur, daar houden we van. Er waren veel kraampjes en winkeltjes en iedereen wilde dat je kwam kijken; ''Now it's time for my shop!''. Je voelde je haast schuldig als je er eentje oversloeg. Maar na 10 herhalende winkeltjes is het ook een keer goed.
Dag 2, SAFARITIME! We werden opgehaald in een mooie bolide en op pad! Het was ongeveer een reis van 2 uur en daarvan heb ik 1,5 uur naar ieder kindje gezwaaid die aan de weg stond voor de toeristen. Ik voelde me net Maxima, wel een beetje gek. Maar stuk voor stuk lieve kindjes die ik allemaal wel wilde knuffelen. Een jongetje maakte ook al seksistische dansbewegingen bovenop een rots, jong geleerd zullen we dan maar zeggen. Goed, park 1; Tarangire! Olifanten, giraffes, zebra’s, empala’s, waterbeesten, struisvogels, pumba’s, gnoes, aapjes en veel vogels! En leeuwen, wel ver weg. Wat heb ik genoten! Eerst is een olifant in de verte geweldig, daarna steekt hij over de straat voor je auto en is hij megadichtbij! Lekker met de hoed op vanuit het open dak dieren spotten als een echte toerist. Alle auto's stoppen bij de lunchplek en daar komen alle, door de hotels gemaakte, lunchboxjes op tafel. Na de hele dag gamedrive reden we het park uit, op de naar de lodge. We werden door 11 mensen ontvangen, ze pakten onze tassen nog net niet uit de auto en de hot towels en het welkomstdrankje werden aangeboden, wat een gastvrijheid! Bij het eten werd er door het personeel een welkomstlied voor toeristen gezongen, erg leuk. We sliepen in een lodge bovenop een berg, dus het uitzicht was prachtig. Ook veiligheid is belangrijk rondom de lodges, 's avonds word je opgehaald en weer teruggebracht door een beveiliger. Safety first!
Dag 3, op naar Lake Manyara! Een compleet ander park gelegen aan een meer. Er was meer gebergte, groen en bos die voor prachtige uitzichten zorgden! Soms net een oerwoud waardoor dieren iets moeilijk zijn te spotten, maar we hebben weer veel gezien. Nieuw waren de buffel en de gazelle! Wat bijzonder was, was dat er in het meer een bepaalde plek was (een hotspring tussen de 60 en 100 graden) waar slechts een beperkt aantal organismes kunnen overleven. Aan het einde van de dag nog een uitgestrekte vlakte met veel buffels en zebra’s gezien. En het was weer tijd voor een lodge! Het eten doen ze trouwens erg leuk. Het is een lopend buffet, maar er wordt letterlijk met eten gewandeld door de obers. Ze komen met diverse maaltijden in schalen en op dienbladen langs per gang. Dit met een aardige vaart, niet echt Afrikaans wat we gewend zijn, maar het is ook meer toeristisch hier natuurlijk;).
Dag 4 en 5, tijd voor de Serengeti, eerst een stukje rijden voordat we bij het park waren. Wat een enorme oppervlakte, bijna 15.000km2. Wat hebben we gezien? Het mooiste waren de leeuwen, meerdere van heel dichtbij! EN het luipaard was nieuw, hoe vet, wel ver in een boom helaas. Verder waren de hartenbeesten, de serval, jakhals, hyena’s en de hippo's nieuw. We sliepen hier 2 nachten in een ''tented camp'' en dit vond ik het leukste van allemaal. Het is een tent middenin de Serengeti, in de tent vind je een campingbed, een wc en zelfs een douche. Als je wilt douchen, moet je dat bestellen en gieten ze (warm!) water vanuit een zak op je via de douchekop, erg grappig! Een prachtig uitzicht ('s avonds/'s ochtends), omringd met in de verte zebra's en giraffes en 's nachts hyena's. Dag 5 begon geweldig met een hele groep leeuwen en daarna weer een luipaard! Ook hebben we twee keer een jacht van een leeuw op pumba's meegemaakt. Helaas voor de leeuw en gelukkig voor de pumba's mislukte de aanval, maar het was spannend om te zien. Uiteraard hebben we nog een heel scala aan andere dieren gezien, maar dit waren de pareltjes!
Dag 6, Ngorongoro Crater en de laatste safaridag! Prachtige krater, bergen en uitzichten. Het mooiste is dat je van bovenop de krater naar beneden/binnen rijdt met de auto. Weer van allerlei dieren gezien, veel in groepen en veel van dichtbij, wat een feestje. Ook hebben we een mannen- en vrouwenleeuw samen hebben gezien, heel lief. EN de heushoorn, yes; de big five is compleet!! Ook heb ik van de flamingo's genoten, deze waren ook nieuw. Het blijft trouwens geweldig hoe je middenin de Serengeti en Ngorongoro gewoon mobiel bereik hebt. Dit was de meest hobbelige en stoffige dag van allemaal, dus we waren blij dat we konden douchen en chillen.
De volgende dag brak de laatste dag aan en hebben we een local village bezocht. ‘s Ochtends een wandeling naar de koffieplantage en kunnen zien hoe ze rijst en groentes verbouwen op de velden. Daarna door naar de Maconde stam; woodcarvers uit Mozambique. Geleerd over hen cultuur en hoe je moet carven. Daarna door naar de bananenplantage, erg mooi om te zien hoe dit gaat. Ook nog lokaal bananenbier geproefd, dat was niet echt mijn ding en de bananensmaak was ver te zoeken. Daarna een lekkere lokale lunch en terug naar het hotel voor de laatste overnachting en het einde van onze prachtige safari!

Weekendje (EN moment of fame) in de hoofdstad!
Op zaterdag na de safari zat ik in het vliegtuig naar Dar es Salaam. Alban, een Franse vriend die ik heb leren kennen verbleef daar wat dagen en er was er een feestje op de Franse ambassade en die mocht ik natuurlijk niet missen. Het feestje was mooi opgezet met lichtjes in de bomen, een modeshow met lokale designers, Franse hapjes en wijn, champagne en rose. Uiteraard heb ik alles geproefd. Helaas ook een stuk blauwe aderkaas (ik zag het niet door het donker) wat ik echt niet lekker vind. Ik wilde het uitspugen, maar dat kon natuurlijk niet in nieuw gezelschap helaas. Na een glas wijn was de smaak gelukkig weg. Ik had lange tijd niet zoveel Europeanen gezien, waar ik woon zie je ze zelden en het is grappig hoe snel je daaraan went. Al met al een geslaagde avond!
De volgende dag liepen we met z’n tweeën op het strand bij een cliff toen we werden aangesproken door een jongen; of we in zijn clip wilden dansen. Hij was een opkomend gospelzanger en zocht wat figuranten. “It would mean a lot if you could support me”. Dat wilden we natuurlijk wel en het zou maar een minuutje duren. Niet veel later kwam de crew eraan. Lees: een jongen met een half kapot belichtingsvoorwerp, muziek uit een telefoon en uiteraard de cameraman. Pasjes oefenen en een beetje Swahili, want we moesten ook zijn echo zingen. Het was een kerkelijk nummer, dus ik voelde hem niet per se, maar het deuntje was wel leuk. Nadat Alban het jasje van de zanger nog even goed deed, begon het festijn. Na een eerste poging om erin te komen, dachten we dat we klaar waren na nummer 2. Maar nee hoor, er moesten nog solo’s worden gedaan. Dit zelfs met een extremere dans en echo. Het waaide enorm, ik had een los t-shirtje aan en de camera ging alle kanten op met veel close-ups, dus ik was wat argwanend over het filmmateriaal. Na het filmen, wilden ze nog graag een foto, als groep EN uiteraard met iedereen afzonderlijk, foto’s zijn erg belangrijk hier. Daarna zei hij: “Another artist also needs your help”, toen zei ik maar dat we het druk hadden. It’s hard being an artist. Nummers uitgewisseld en vorige week ontving ik de Youtube-link. Dit had ik niet verwacht haha, het is hilarisch en de kwaliteit is beter dan verwacht. Iets dat je alleen in Afrika meemaakt en een herinnering voor in de boeken! Voor de nieuwsgierige mensen: stuur me een berichtje!

Bijna op het einde..
Wat een geluk heb ik gehad met zoveel fijne mensen om me heen. In een korte tijd breng je veel tijd door samen en bouw je iets sterks op, ook al is dat soms maar voor even, dat maakt niks uit. Fleur (helaas maar een maandje), Maria en Joren. De Randstad crew, dus ergens allemaal uit hetzelfde hout gesneden. Wat hebben we iets moois bijgedragen, enorm veel gelachen, ons verbaasd, ons soms opgevroten, maar vooral van elkaar en van het prachtige Tanzania genoten. Fleur, mijn eerste huisgenootje. Wegwijs gemaakt, gerustgesteld en veel leuke dingen meegemaakt samen! Joren, mijn favoriete Belg. Jouw humor, gevatheid, nuchterheid en onze stiekeme gesprekken over de Afrikanen! Maria, jouw Amsterdamse accent, woordenschat, gastvrijheid, openminded karakter, fijne gesprekken en humor. George, vriendje van, jouw zorgzaamheid, een inkijk in jouw land, het heerlijke eten en de leuke avonden! Cylvia; mijn lieve Tanzaniaanse collega, fijn samengewerkt, leuke gesprekken over ons leven en de cultuurverschillen. Sara, mijn Zweedse Randstad collega. Zanzibar samen en weekendjes in Mtwara en Lindi, wat was het heerlijk en wat ben je leuk! De Franse crew, met in het bijzonder Alban van het videoavontuur en het feestje op de Franse ambassade. Wilma, mijn lieve huisgenoot voor de laatste maanden. Samen de onvergetelijke safari beleefd! Peter, Adelphe, Janneke en Jan-Willem en de kids, Anu, Tadei, Sammie, de mensen uit de dorpen die ik heb leren kennen, de mensen van de markt en supermarkt, andere VSO-collega’s, leuke leraren, lieve studenten, ik kan zo nog wel even doorgaan. Allemaal onderdeel van mijn verhaal!
En over een week precies is mijn laatste werkdag. Zoals je hierboven leest, heb ik veel fijne mensen ontmoet. Ook hebben we als team wat moois neer kunnen zetten en mensen geholpen met hun loopbaan en toekomst. Soms is het een kleine stap, maar alle beetjes helpen, dat vergeet je weleens in de waan van de dag. Ik hecht me snel aan mensen en een omgeving, dus afscheid is dan ook niet leuk. Ook ben je gewend aan het leventje hier en is het gek dat je dat achter je laat en een periode afsluit. Uiteraard is het ook weer fijn om naar huis te gaan, er wachten familie en vrienden en een fijne baan op me en mijn eigen huisje. Het is dubbel, maar ook weer goed om te gaan. Er zijn zeker wat dingen die me aan het denken hebben gezet, op verschillende vlakken en dat is goed. Nu nog even genieten van mijn laatste weekje hier en dit zal dan ook mijn laatste blog zijn. Ik vond het leuk om mijn ervaringen van me af te schrijven en jullie een kijkje te geven in mijn Afrikaanse leventje! En voor degene die nog niet zijn afgehaakt na alles; ik vertel je thuis graag meer en laat je graag foto's zien;) Tot snel allemaal in NL!
Liefs en een knuffel